Πώς το άγχος των γονέων μπορεί να επηρεάσει το παιδί;

child-hugs-momΛένε ότι οι γονείς δεν σταματούν ποτέ να ανησυχούν για τα παιδιά τους, αλλά αυτές οι ανησυχίες μπορεί να τα επηρεάσουν, προειδοποιούν οι επιστήμονες. Μια νέα μελέτη αποκάλυψε ότι το άγχος των γονέων μπορεί να περάσει από γενιά σε γενιά. Αν και είναι εδώ και καιρό γνωστό ότι το άγχος «ανακυκλώνεται» μέσα στις οικογένειες, η μελέτη διαπίστωσε ότι η στάση των υπερπροστατευτικών γονέων επηρεάζει σημαντικά τη συμπεριφορά των παιδιών τους.
Η έρευνα διεξήχθη από το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης στο King College του Λονδίνου και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Psychiatry. Ο Dr. Robert Freedman αναφέρει: «Αυτή η μελέτη αποτελεί ορόσημο, διότι είναι η πρώτη που καθορίζει επαρκώς τη μετάδοση των συμπτωμάτων άγχους από τους γονείς στα παιδιά, όχι μέσω του κοινού γενετικού τους υποβάθρου, αλλά περισσότερο από τον τρόπο με τον οποίο οιυπερπροστατευτικοί γονείς ανατρέφουν τα παιδιά τους. Οι γονείς που ανησυχούν υπερβολικά μπορούν πλέον να ενημερώνονται και να εκπαιδεύονται σχετικά με τους τρόπους για την ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων του άγχους τους στην ανάπτυξη του παιδιού».

Οι αγχώδεις διαταραχές είναι κοινές με 1 στις 3 πιθανότητες να συμβούν κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου και τείνουν να εμφανίζονται από την ηλικία των 11 ετών. Η μελέτη που βασίστηκε στην εξέταση δίδυμων αδελφών, επέτρεψε στους επιστήμονες να διερευνήσουν την ανάπτυξη του άγχους μεταξύ σχεδόν 1.000 οικογενειών που περιέχουν ζευγάρια πανομοιότυπων και μη πανομοιότυπων διδύμων του ίδιου φύλου, ηλικίας 45 ετών κατά μέσο όρο. Συγκρίνοντας τα στοιχεία σχετικά με τα συμπτώματα του άγχους για τα παιδιά και τους γονείς τους και σε αντίθεση με τα δεδομένα για τα παιδιά και τον πανομοιότυπο δίδυμο αδελφό των γονέων τους, οι ερευνητές θα μπορούσαν να εξετάσουν τον τρόπο ζωής με καθέναν από τους γονείς.
Εξετάζοντας τα συμπτώματα άγχους μεταξύ των παιδιών και των δίδυμων θείων τους που προέρχονται από οικογένειες με πανομοιότυπα δίδυμα και σε σύγκριση με τις οικογένειες με μη πανομοιότυπα δίδυμα, ήταν δυνατόν να εκτιμηθεί η επίδραση των γενετικών ενάντια στους περιβαλλοντικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη μετάδοση του άγχους από τη μία γενιά στην άλλη. Οι ενήλικες γονείς από τα ζεύγη πανομοιότυπων διδύμων αποδείχθηκε ότι παρουσιάζουν μεγαλύτερη ομοιότητα στα επίπεδα άγχους με τα δικά τους παιδιά παρά με τα ανίψια τους. Αυτό υποδηλώνει ότι η ανατροφή των παιδιών είναι η βασική κινητήρια δύναμη εντός των οικογενειών για το άγχος, ακόμα κι αν έχουμε ήδη συνυπολογίσει τη γενετική επιρροή.